Τρέχει τρέχει γρήγορο
νερό
και δεν προλαβαίνω να
το πιω.
Στάσου λίγο για να σε
προφτάσω
πόσο θα’ θελα να
ξεδιψάσω! (Ηρακλής Ντέντε Δ2΄)
Το νερό
Πολύτιμο, πολύτιμο
στη γη και στη ζωή σου
κι αν δεν το σπαταλάς
θα γίνει το παιδί σου.
Όλα για το νερό
που είναι σαν μικρό
μωρό.
Στο νερό
Το νερό είν’ ιερό
και πολύ πολύ καλό.
Μα κι εμείς το
σπαταλάμε
το
καλό μας δεν κοιτάμε.
Είναι και
συσκευασμένο
στο εργοστάσιο
φτιαγμένο.
Με σταγόνες δροσερές
όπως πάντα διαφανές.
Στα ποτάμια πάντα
πάει
και στη θάλασσα
κυλάει.
(Μαρία Γιαννούλα-Κοκκώνη Δ2΄)
Το νεράκι
Τρέχει, τρέχει
γάργαρο νερό
κι εγώ ο καημένος
πόσο πολύ διψώ!
Να πιω κρύο νερό να
ξεδιψάσω
πάνω στο βουνό να
φτάσω.
Να δω τη θάλασσα την
πλατιά
με τα κύματα τα ψηλά,
τους γλάρους με τα
φτερά τ’ άσπρα
τα πανύψηλα, τ’
ακοίμητα τα κάστρα.
Το πηγάδι του σπιτιού μου
Μέσα στου σπιτιού μου
την αυλή
είναι ένα παλιό
πηγάδι.
Κάθεται σιμά του και
κελαηδεί
ένα πουλάκι μες στο
σκοτάδι.
Νερό ολόδροσο βγάζει
και δίνει
σ’ ανθρώπους, ζώα,
δέντρα, φυτά.
Κάποιο παιδάκι σκύβει
και πίνει
κι όμορφα αισθάνεται
που ξεδιψά.
Πάνω του στέκεται
νύχτα και μέρα
μικρό μαγκάνι που
τραγουδά.
Κάθε που έρχεται η
θυγατέρα
παίρνει καθάριο νερό
όλο χαρά.
Θάλασσα πλατιά
Πόσο μ’ αρέσει να
βλέπω τη θάλασσα
τ’ απέραντο γαλάζιο
της, τ’ αφρισμένα κύματα.
Ν’ αντικρίζω τους
λευκούς της γλάρους κι ας χάλασα
τις καθαρές ακτές της
απ’ ανθρώπου βήματα.
Τ’ όνειρο ταξιδεύει
πάνω της
με τα καράβια της
φαντασίας στου ονείρου τη δίνη
αχ! και να’ μουν ένας
γλάρος της,
ένα κοχύλι, ένα δελφίνι!
Θάλασσα πλατιά πόσο
με γοήτεψες
ήρθες στα όνειρά μου
και με ταξίδεψες
όνειρα κι ελπίδες εσύ
μου φύτεψες
ξέγνοιαστη ζωή,
όμορφες θύμησες
Οικονομία στο νερό
Κάνε οικονομία στο
νερό
πρόσεχέ το για να το
έχεις.
Δε θέλω να σε
κατηγορώ
αλλά σου λέω να το
προσέχεις.
Αν δεν κάνεις
οικονομία
νερό σταλιά δε θα
βρεις στο εξής.
Φίλε μου άκουγε εν
συντομία
κλείσε τη βρύση, αφού
μπορείς.
Γι’ αυτό σου δίνω μια
συμβουλή
μην το σπαταλάς τόσο
πολύ.
Να το κρατάς όσο
μπορείς πιο καθαρό
γιατί είναι το πιο
πολύτιμο αγαθό.
Η ζωή μου είναι
γεμάτη
με χαρά και με
τραγούδι
γιατί το νερό με
κάνει
να μεγαλώνω σαν το
λουλούδι.
(Βασιλική Κυριάκη Δ2΄)
Το νερό
Το νερό κυλάει γοργά
γοργά
μες τα φαράγγια και
τα βουνά.
Κυλάει σε κάμπους και
χωράφια
και δροσίζονται τα
ελάφια.
Τρέχει το νερό
γάργαρο και καθαρό
και σαν καθρέφτης
μοιάζει
αχ! πόσο πολύ με
συναρπάζει!
Το ποτάμι
Ποτάμι ήσυχο, μικρό
το δρόμο του
ακολουθεί
κι όταν θα φτάσει ο
καιρός
σε θάλασσα άγρια θα
χυθεί.
(Μαριέτα Μπελιά Δ2΄)
