Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ο εορτασμός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου




Τιμήθηκε και φέτος η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου από το σχολείο μας. Στην εκδήλωση της γιορτής πήραν μέρος οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄και Δ΄τάξης με ποιήματα, δρώμενα, αφηγήσεις και ηχητικά ντοκουμέντα από την κήρυξη του πολέμου. Ακόμα στη γιορτή παρέστησαν οι γονείς και οι κηδεμόνες των παιδιών, καθώς και ο διευθυντής και οι δάσκαλοι του σχολείου.

Την Κυριακή παρέλασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες με ωραίο παράστημα και βήμα μαζί με τις συνοδούς εκπαιδευτικούς κα Κούση Σπυριδούλα και Μαρία Πολυκόγκωνα.

Ευχόμαστε τα νιάτα του σχολείου μας και όλης της Ελλάδας να έχουν ως παράδειγμα τη γενναιότητα των παππούδων μας , ώστε να τιμούν τη χώρα μας με το σεβασμό που της αξίζει.
 

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Επίσκεψη στο Μουσείο Αφής



Στις 25 Οκτωβρίου η τάξη μας πραγματοποίησε μία επίσκεψη στο Μουσείο Αφής στην Καλλιθέα. Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1984 σε ένα παλαιό διώροφο νεοκλασικό κτίριο του Φάρου Τυφλών Ελλάδος και βρίσκεται επί της οδού Δοϊράνης 198 στην Καλλιθέα.

Τα εκθέματα του Μουσείου είναι πιστά αντίγραφα των πρωτότυπων που εκτίθενται σε Μουσεία της χώρας μας όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό, το Μουσείο Ακρόπολης, Δελφών, Ηρακλείου και το Κυκλαδικό Μουσείο και ανήκουν στην Κυκλαδική, Μινωική, Γεωμετρική, Αρχαϊκή, Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο.

Τα παιδιά καθώς και όσοι το επισκέπτονται έχουν τη δυνατότητα να αγγίξουν και να ψηλαφήσουν το άγαλμα της Μήλου. του Ερμή του Πραξιτέλη, του Ποσειδώνα, του Ηνίοχου των Δελφών και πολλών άλλων αξιόλογων γλυπτών και αγαλμάτων.

Για τα παιδιά ήταν μια πολύτιμη εμπειρία, γιατί μπήκαν για λίγο στη θέση των τυφλών ανθρώπων ή αυτών που έχουν δυσκολία στην όραση. Ακόμα γνώρισαν τη μέθοδο ανάγνωσης και γραφής Braille και έγραψαν το όνομά τους. Σίγουρα αυτή η εκπαιδευτική επίσκεψη θα τα προβληματίσει και θα τα κάνει να αγαπήσουν περισσότερο τη διαφορετικότητα των συνανθρώπων μας.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Περιγράφω τη διαδρομή από το σπίτι μου στην Ακρόπολη




Τον περασμένο χρόνο μια ανοιξιάτικη μέρα πήγα με ένα φίλο μου να δούμε την Ακρόπολη.Έτσι πήραμε το λεωφορείο και ξεκινήσαμε να φύγουμε.
Καθώς κατευθυνόμασταν στην Ακρόπολη παρατήρησα ότι οι πολυκατοικίες γίνονταν όλο και πιο ψηλές, τα αμάξια αυξάνονταν και το πράσινο λιγόστευε. Τα κορναρίσματα ήταν πολύ δυνατά και ενοχλητικά.
Περάσαμε από την πλατεία Κάνιγγος, μια μεγάλη πλατεία με Υπουργεία, υπόγειους χώρους στάθμευσης και πολλές στάσεις λεωφορείων και τρόλεϊ με πολλούς ανθρώπους που περίμεναν με ανυνπομονησία τη γραμμή τους για να πάνε στις δουλειές τους. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε προς την οδό Ακαδημίας. Εκεί υπήρχαν μαγαζιά, μεγάλο πάρκο με αγάλματα  και παγκάκια. Δεξιά και αριστερά υπήρχαν ωραία νεοκλασικά κτίρια όπως το Πανεπιστήμιο, η Ακαδημία Αθηνών  και η Εθνική Βιβλιοθήκη με τις όμορφες σκάλες .

Περάσαμε επίσης από το Σύνταγμα, όπου βρίσκεται η Βουλή και μπροστά υπάρχει το Μνημείο του Αγνώστου  Στρατιώτη. Το φρουρούν οι τσολιάδες μας με την ωραία τους κορμοστασιά. Στο χώρο εκεί βρίσκονται εκατοντάδες περιστέρια που περιμένουν τους περαστικούς να τους ρίξουν ψίχουλα. Απέναντι από το Σύνταγμα είναι το Μετρό και η μεγάλη πλατεία με τα συντριβάνια και τα παγκάκια.
Βιαστικοί οι άνθρωποι ανεβαίνουν και κατεβαίνουν σκάλες για να προλάβουν τις δουλειές τους.
Προς το τέλος περάσαμε από το Ζάππειο και τον Εθνικό μας Κήπο με τα πανέμορφα και σπάνια δέντρα που διαθέτει. Είναι μια μικρή ανάσα ομορφιάς μέσα στην τσιμεντένια Αθήνα που κατοικούμε.

Λίγο πιο κάτω είδαμε τις Στήλες του Ολυμπίου Διός και την πύλη του Αδριανού ενός ρωμαίου αυτοκράτορα. Φτάσαμε και στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου με τον πλακόστρωτο δρόμο.
Κατεβήκαμε και με τα πόδια φτάσαμε στην Ακρόπολη που ήταν πανέμορφη. Αλλά και η διαδρομή μας εντυπωσίασε. Θέλω να ξαναπάω στην Ακρόπολη με το φίλο μου, γιατί έμεινε κι αυτός ενθουσιασμένος. Την επόμενη φορά όμως θα πάρω και ψωμί για να ταϊσω τα περιστέρια.
Σταύρος

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Ο φίλος μου, το ξύλινο ανθρωπάκι



Πριν ένα χρόνο πήγα εγώ με τη μαμά μου στα μαγαζιά να αγοράσουμε ένα δώρο για μένα. Ένα μόνο μου άρεσε. ¨Ηταν ένα ξύλινο ανθρωπάκι μέσα σε ένα κουτί.
Το έκρυψα κάτω από το κρεβάτι μου και έπεσα για ύπνο. Πριν κοιμηθώ σκεφτόμουν τι ωραία που θα ήταν αν αυτό το ξύλινο ανθρωπάκι ζωντάνευε...και με πήρε ο ύπνος. Αργότερα άκουγα παράξενους θορύβους. Σηκώθηκα και σκέφτηκα να κοιτάξω το κουτί που είχα βάλει κάτω απ' το κρεβάτι. Έκπληκτος διαπίστωσα ότι το ξύλινο ανθρωπάκι κουνιόταν και μάλιστα μου μίλαγε κιόλας.
-Είμαι ο Πινόκιο. Θέλεις να γίνεις φίλος μου;
-Και βέβαια θέλω, του απάντησα με χαρά!
Μου είπε:

-Θέλεις να ταξιδέψουμε σε μια πόλη μαγική; Να κάνουμε μια βόλτα. Θα σου αρέσει πολύ!
Φοβήθηκα για λίγο αλλά μετά δέχτηκα γιατί ήμουν περίεργος με ποιο τρόπο θα με ταξίδευε εκεί στη μαγική πολιτεία. Τελικά μου είπε να κλείσω τα μάτια μου και όταν τα άνοιξα τι να δω! Ήταν μια πανέμορφη πόλη με πολλά μικρά ξύλινα ανθρωπάκια.
Εντυπωσιάστηκα πολύ!
Μόλις με είδαν με πήραν μαζί τους για να με γνωρίσουν. Μου είπαν:
-Ποιο είναι το όνομά σου ψηλέ;
-Θάνο με λένε, απάντησα με χαρά.
Και συνέχισαν:
-Από πού έρχεσαι Θάνο;
-Από την Ελλάδα, τους είπα.
Ξαφνικά άκουσα κάποιους έντονους ήχους πουλιών και κάτι μύριζε σαν καμμένο. Ένα ξύλινο ανθρωπάκι κατάλαβε ότι το κοντινό δάσος είχε πιάσει φωτιά. Πανικοβλήθηκαν όλα λέγοντας:
-Θα καεί η πόλη μας! Θα καούμε!
Εγώ όμως βρήκα τρόπο διαφυγής. Τους είπα να τους περάσω όλους από το ποτάμι. Πράγματι ήταν η μόνη λύση. Ο Πινόκιο συμφώνησε και περάσαμε το ποτάμι την τελευταία στιγμή.
Όμως η πόλη τους κάηκε. Στενοχωρήθηκα πολύ κι εγώ κι όλα τα ανθρωπάκια. Ελπίζω να ξαναφτιάξουν την πόλη τους και να ζήσουν καλά όπως πριν.
Ο Πινόκιο είπε πως αν δεν ήμουν εγώ δε θα ζούσαν τώρα.
Ένιωσα πολύ συγκινημένος. Τους αγάπησα πραγματικά και ιδιαίτερα τον Πινόκιο που με έκανε να ζήσω αυτήν την περιπέτεια που θα μου μείνει αξέχαστη!

Θάνος

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Οδηγίες για την προστασία του περιβάλλοντος







Ο φίλος μου δεν προσέχει ιδιαίτερα το περιβάλλον γι’ αυτό θέλω να του δώσω μερικές συμβουλές:

1) Δεν πετάμε σκουπίδια στις παραλίες αλλά στους κάδους.

2) Κάνουμε δεντροφύτευση για να βοηθήσουμε στην αναγέννηση ενός κατεστραμμένου ή καμένου δάσους.

3) Κάνουμε ανακύκλωση για να επαναχρησιμοποιήσουμε τα πράγματα που πετάμε.

4) Τα σκουπίδια δεν τα πετάμε στο δρόμο αλλά στους κάδους.

5) Αν ο κάδος είναι γεμάτος δεν πετάμε τα σκουπίδια μας απέξω αλλά πάμε πιο πέρα, γιατί αν αφήσουμε τα σκουπίδια απέξω και μυρίζουν μπορεί να προκαλέσουν κάποια ασθένεια.

6) Χρησιμοποιούμε φυσικό αέριο για τη θέρμανση του σπιτιού μας και για την κίνηση του αυτοκινήτου μας.
 

7) Χρησιμοποιούμε οικολογικό λίπασμα για τα λουλούδια μας.

8) Δεν πετάμε ποτέ λάδια από την κουζίνα μας στην αποχέτευση αλλά τα ανακυκλώνουμε.

9) Χρησιμοποιούμε οικολογικά καθαριστικά στο σπίτι μας.

10) Δε σπαταλάμε νερό γιατί το νερό είναι πολύτιμο και δυσεύρετο.

11) Φροντίζουμε να καθαρίζουμε τακτικά τους καυστήρες του πετρελαίου, ώστε να απελευθερώνονται λιγότερα βλαβερά σωματίδια στον αέρα.

12) Κάνουμε οικονομία στο ρεύμα και όταν βγαίνουμε από το δωμάτιο κλείνουμε το φως.

13) Αποφεύγουμε τη χρήση του αυτοκινήτου για κοντινές αποστάσεις και προτιμάμε να περπατάμε.

14) Χρησιμοποιούμε το ποδήλατό μας μόνοι μας ή με τους φίλους μας. Είναι οικολογικό και συγχρόνως γυμναζόμαστε.

 

Ηλίας

 

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Παλιά επαγγέλματα




Με το πέρασμα των χρόνων, καθώς ο τρόπος ζωής , οι ανάγκες των ανθρώπων και ο τρόπος παραγωγής πολλών προϊόντων αλλάζουν, πολλά επαγγέλματα εξαφανίζονται ή αντικαθιστούνται από άλλα που έχουν να κάνουν με το σύγχρονο τρόπο ζωής.
 

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Τα παιδιά καθαρίζουν την αμμουδιά




Όλοι ξέρουμε ότι η θάλασσα για μας είναι πολύτιμη, γι' αυτό πρέπει να τη φροντίζουμε.
Αυτό το καλοκαίρι άκουσα στο ραδιόφωνο ότι θα έρθουν να καθαρίσουν την παραλία που έκανα διακοπές. Περίμενα με ανυπομονησία αλλά δεν ήρθαν. Φώναξα τους φίλους μου και τους είπα τι θέλω να κάνουμε. Εκείνοι συμφώνησαν.
Την άλλη μέρα πήραμε όλοι από μία σακούλα και γάντια και αρχίσαμε να μαζεύουμε τα σκουπίδια.
Βρίσκαμε χαρτιά, κουτιά από αναψυκτικά, τσιγάρα. Μερικές φορές βρίσκαμε και αποφάγια. Όλοι στενοχωρηθήκαμε. Όλα αυτά θα μπορούσαν να ήταν μέσα στον κάδο απορριμμάτων. Οι άνθρωποι κάποιες φορές είναι απρόσεκτοι και με τη συμπεριφορά τους μολύνουν το περιβάλλον. Αυτό όμως πρέπει να αλλάξει για να γίνει η ζωή μας καλύτερη. Τα σκουπίδια ήταν τόσο πολλά που χρειάστηκαν δύο μέρες για να τα τελειώσουμε. Όμως οι άνθρωποι συνέχιζαν να πετούν. Τότε μου ήρθε μια ιδέα:
Να βάλουμε μια πινακίδα που να λέει " οι κάδοι προσκαλούν τα σκουπίδια στο σπίτι τους".
Το άλλο πρωί είδαμε ότι δεν υπήρχε ούτε ένα σκουπίδι στην ακρογιαλιά. Η πινακίδα είχε κάνει τη δουλειά της.
Από εκείνη τη μέρα η θάλασσα ήταν καθαρή. Αν χρειαζόταν όμως θα ήταν χαρά μου να ξαναπάω.

Στέλλα