Πάντα εντυπωσιαζόμουν από τους Ολυμπιακούς
αγώνες. Εκεί πηγαίνουν αθλητές από πολλά κράτη για να αγωνιστούν. Ξεχνούν τις διαφορές
τους και σταματούν τους πολέμους. Τους αρέσει να δείχνουν τα καλά του αθλητισμού.
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και κρίνονται από τις επιδόσεις τους.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που πήγα
να παρακολουθήσω τη συγχρονισμένη κολύμβηση. Μου έκανε εντύπωση η πισίνα που ήταν
τετράγωνη. Η πλευρά της ήταν 12
μέτρα . Το άθλημα αυτό είναι μόνο για κορίτσια. Γένεται
προσπάθεια να γίνει άθλημα και των αντρών.
Βλέπαμε ομάδες των δύο αθλητριών
και το ομαδικό . Υπήρχαν δύο προγράμματα: στο πρώτο έκαναν συγκεκριμένες ασκήσεις
και φορούσαν μαύρο μαγιό και άσπρο σκουφί. Στο δεύτερο έκαναν δικές τους φιγούρες
και φορούσαν ό, τι μαγιό ήθελαν.
Εκεί είδα μια φιγούρα που με εντυπωσίασε. Δύο αθλήτριες πέταξαν
στον αέρα την τρίτη κι εκείνη έκανε τούμπα αέρα. Αναρωτήθηκα αν κρυώνουν και πώς
ακούν τη μουσική. Ρωτήσαμε τους υπεύθυνους και μας είπαν ότι η θερμοκρασία ήταν
240 C και
υπήρχαν υποβρύχια ηχεία. Τη βαθμολογία την έβαζαν επτά κριτές. Νομίζω ότι κάποιοι
ήταν αυστηροί. Όταν γύρισα σπίτι έψαξα και έμαθα ότι οι δυνατότερες χώρες είναι
η Ολλανδία, η Αυστρία, η Ελβετία, η Γερμανία και οι αθλητές της πρώην Σοβιετικής
Ένωσης.
Μου άρεσε πολύ το πρόγραμμα αυτό.
Είμαι σίγουρη ότι για να το πετύχουν αυτό κουράστηκαν πολύ. Μακάρι να μπορούσα
να μάθω κάποιες από αυτές τις φιγούρες. Προς το παρόν αρκούμαι στα μακροβούτια!
Στέλλα
Το άθλημα που θα σας περιγράψω είναι το άλμα επί κοντώ.
Πρόκειται για ένα από τα δώδεκα
αγωνίσματα του στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από την Α΄
Ολυμπιάδα του 1896 της Αθήνας. Το άλμα επί κοντώ είναι κλασικό αγώνισμα του στίβου,
στο οποίο ο αθλητής χρησιμοποιεί ευλύγιστο πλέον κοντάρι από φάμπεργκλας ή
ανθρακονήματα για να υπερπηδήσει οριζόντιο πήχη. Το αγώνισμα φέρεται ως γνωστό
κατά την αρχαιότητα από τους Κρήτες, τους αρχαίους Έλληνες και τους Κέλτες. Αναγνωρίστηκε
ως ολυμπιακό αγώνισμα στους Ολυμπιακούς του 1986 για τους άνδρες και του 2000
για τις γυναίκες.
Ως το 1968 οι αθλητές των ΗΠΑ ήταν
απόλυτοι κυρίαρχοι του αθλήματος. Στη συνέχεια κυριάρχησαν αθλητές από την Ευρώπη.
Μόλις το 2000 στο Σίδνεϊ κατάφερε να
ξαναπάρει το χρυσό Αμερικανός. Η Ελλάδα έχει δύο χάλκινα μετάλλια στο αγώνισμα.
Τα κατέκτησαν ο Άγγελος Δαμάσκος το 1896 στην Αθήνα και ο Γεώργιος Ρουμπάνης το
1956 στην Ολυμπιάδα της Μελβούρνης. Το 1968 στο Μεξικό ο Χρήστος Παπανικολάου ήταν
τέταρτος, ενώ στους τελικούς του αγωνίσματος στο Ελσίνκι συμμετείχε ο Ρήγας
Ευσταθιάδης.
Θάνος
